Papa moet een moeilijke beslissing nemen. Jij gaat een tijdje ergens anders wonen. Dat maakt papa erg verdrietig.

Het is november 2019 als ik dit schrijf. Het gaat niet goed met jou. Je bent vaak boos. Op je zus, op de juf, op mama, op jezelf. Gelukkig niet zo vaak op mij.

Je bent ook vaak verdrietig en moe. Dan kun je niet zo goed begrijpen wat mensen bedoelen en dan lukken dingen je niet. Daardoor ben je erg onzeker en wil je dingen niet doen. We hebben aan mensen die er verstand van hebben gevraagd of ze jou kunnen helpen, zodat je leert dat jij ook welkom bent op deze wereld. Daarvoor moeten we nu snel deze moeilijke beslissing nemen.

Wanneer je dit leest dan is alles hopelijk goed gekomen. Want waar je nu gaat wonen, is alles aangepast aan jou. Zodat jij je net zo goed kunt ontwikkelen als andere jongens van jouw leeftijd. Van dat idee wordt papa blij, maar eerst wordt het moeilijk. Want je wordt straks gescheiden van je vriendjes en van je moeder. Ik weet dat je daar heel verdrietig van gaat worden en daarom moet ik nu heel vaak huilen.

Lieve Sander, het is niet jouw schuld. Jij hebt autisme en adhd. Jij hebt duidelijkheid nodig, structuur, weinig prikkels en de ruimte om te onderhandelen. Als je dat krijgt dan ben jij een lieve rustige jongen, die doet wat er wordt gevraagd, die beleefd en vriendelijk is en soms een tikje ondeugend. Net zoals andere kinderen. Gelukkig zien de mensen die er verstand van hebben dat ook. Zij zien, net als ik, een slimme jongen, die graag met anderen speelt, graag nieuwe dingen leert en enthousiast verhalen vertelt.

Helaas gebeuren er soms dingen die anders gaan dan jij had verwacht. Dan reageer je op een manier waar andere mensen niet zo goed mee om kunnen gaan. Ze vergeten op dat moment te bieden wat je nodig hebt en dan gaat het mis. Daarom denken mensen soms slechte dingen over jou, ook al ben je pas 8. Maar nogmaals, Sander, dat is niet jouw schuld.

Lieve Sander. Het duurt nog een week voordat ik weet hoe het precies zal gaan de komende maanden. Ik ga er voor zorgen dat je vaak bij mag logeren, zodat we samen met je zus leuke dingen kunnen doen. Net als altijd. Ik hoop dat als dit achter de rug is jij deze brief leest als een trotse jongen die weet dat hij een toekomst heeft. Die weet dat hij geliefd is en altijd welkom is bij papa. Die nu stopt met lezen en papa een knuffel geeft. Net als eergisteren nog, voordat je lief ging slapen.

Lieve Sander. Alles komt goed. Je mag er zijn!

Liefs,
Papa.