Lieve maatschappij

Je gelooft niet in stempels,
Wil niet dat ik me ermee identificeer
Maar dat ik dat helemaal niet doe
Daar leg jij je niet bij neer

Ik vraag jou om puzzeltijd
Dat noem jij lui en laf
Maar als ik het verkeerde zeg
Wijs jij mij keihard af

Soms vraag ik om meer uitleg
Dat gaat jou way too far
Als ik me vasthoud aan routines
Vind jij mij veel te star

Je wil dat ik sociaal ben
Met overprikkeling leer omgaan
Ik moet met onzekerheid leren leven
En voor veranderingen openstaan

Ik moet raden wat jij voelt
Zonder dat jij het hoeft te zeggen
Maar dat ik wat ik ervaar
Tot in detail aan je uit kom leggen

Jij mag met mijn grenzen spelen
Mijn nee is slechts een mening
Oogcontact is essentieel voor jou
Wat dat met mij doet vind jij onzin

Je wil dat ik mezelf ben
Zolang jij je maar in mij herkent
Maar wat ik graag van je wil horen is
“We accepteren je zoals je bent”

(Tekst: Michel Koolwaaij)